Πίτες για σουβλάκι!

Πίτες για σουβλάκι!

Θα σας πω μια ιστορία (όχι, όχι, μην αρχίσετε τα "ωχ, άσε τις ιστορίες και μπες στο ψητό λέμε..."), όχι μεγάλη, μόνο κάμποσες σειρές και 94394,5 λέξεις...
Ο άντρας μου έχει τρέλα με τα σουβλάκια. Μιλάμε για τρέλα. Θα μπορούσε να ζει μόνο με σουβλάκια. Μπορεί να τρώει ΑΝΕΤΑ  κάθε μέρα χωρίς να βαριέται.
Αφού αν υπήρχε αρρώστια σουβλακίτιδας θα ρωτούσα τη πεθερά μου μήπως την κόλλησε όταν ήταν μικρός!
Έχουμε λοιπόν εδώ κοντά στο σπίτι μας έναν "πρώην" καταπληκτικό πιτά, που φτιάχνει (μάλλον για μας έφτιαχνε, παρελθοντικός χρόνος) κατά κοινή ομολογία σογιού, τις καλύτερες σουβλακόπιτες.
Μιας και μας είχε μάθει πια ο άνθρωπος τόσες φορές που αγοράζαμε πίτες, πήρα απόφαση κι εγώ με όλο το θάρρος να τον ρωτήσω κάποια μυστικά.
Και δέχτηκε να μου πει μερικά γιατί ούτως ή άλλως δε θα κρατήσει πολύ το μαγαζί του λόγω συνταξιοδότησης!
Ξεκίνησα λοιπόν την επιχείρηση πετυχημένες σουβλακόπιτες.
1η προσπάθεια βγήκαν ψωμένιες. Όχι.
2η προσπάθεια βγήκαν σκληρές. Όχι.
3η προσπάθεια στο φούρνο δοκιμή καμμία σχέση.
4η προσπάθεια στο τηγάνι (έχω μαντέμι)... επιτυχία!!!!!!!!
Γυρίζει ο σύζυγος απ' τη δουλειά "τι θα φάμε πασάααα μου;"
"Ti;"
"Πέτυχα τις πίτες!! Σουβλάκι στο μενού!"
"Για να δούμε"...
Βλέπει με τη πρώτη ματιά τις πιτούλες.
"Φαίνονται πετυχημένες!".
Βάζει τον σπιτικό γύρο κοτόπουλου μου, την μαγιονέζα μου, λίγη ντοματούλα και δαγκώνει.
Εγώ κρεμόμουν απ' τα χείλια του..
Έλα ευλογημένε, πές μου εντυπώσεις, γκάνιαξα να περιμένω!
"μμμμμμμμμμμ, είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ μμμμμ (μπουκωμένο το στόμα εν τω μεταξύ), μπράβο!"
...Και έρχεται η κρίσιμη ερώτηση..
"Είναι καλύτερες απ' του πιτά (πόσες φορές είχα ακούσει αυτό το άτιμο όχι να ξέρατε...) ;;;;"
"ENNOEITAI, ουδεμία σύγκριση!!!"
Και έτσι κάπως αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας..
Το πόσοι τις έχουν δοκιμάσει ήδη απ' τα χέρια μου δε μπορώ να μετρήσω. Όλοι ζήτησαν συνταγή και πάω στοίχημα τώρα ότι ήδη έχουν ανοίξει τετράδιο για να τη σημειώσουν (για σας μιλάω πολύτεκνες μανούλες)!
Και επειδή μ' αρέσει να πειραματίζομαι και χωρίς γλουτένη (μιας και δε τρώνε όλοι) έφτιαξα και πιτούλες χωρίς γλουτένη!!
Και αυτές πέρασαν επιτυχώς τα τεστ!
Θα σας τα πω λοιπόν με μεγάλη μου χαρά τα μυστικά του πιτά και τα δικά μου (και μη δω πουθενά αντιγραφές έτσι;) για να κάνετε κι εσείς τις ωραιότερες πίτες (ισχύουν μόνο για τις γλουτενοσουβλακόπιτες)!
1ο μυστικό: το σκληρό αλεύρι
2ο μυστικό: πολύ σφιχτή ζύμη, σε σημείο να λες δε μπορεί, θέλει κι άλλο νερό!
3ο μυστικό: ανοίγουμε τις πιτούλες μας ΜΟΝΟ με το αλεύρι που είναι για πίτες, το κίτρινο το πιο χοντροκομμένο, δε θέλουμε αλεύρι σαν πούδρα γιατί θα μας ρουφήξει τα υγρά!
4ο μυστικό: μετά το ψήσιμο τους στο τηγάνι όσο είναι ακόμα αρκετά ζεστές τις βάζουμε σε σακούλα αποθήκευσης, έτσι θα κρατηθούν μαλακές και ελαστικές!
5ο μυστικό: το ξύδι, δίνει ελαστικότητα στο ζυμάρι μας!

Αυτά, σας δείχνω κάποιες φωτογραφίες και παρακάτω θα δείτε τις συνταγές!

Ξεκινάμε..
Έτσι θα ναι το ζυμάρι σας μόλις ζυμωθεί.
Μου πήρε 1 λεπτό να ζυμωθεί στο μίξερ. Φυσικά γίνεται και με τα χέρια.
Οι ποσότητες είναι ακριβείας, μη τις αλλάξετε!



Μετά το φούσκωμα του ζυμαριού χωρίζουμε σε μπαλάκια τη ζύμη και με ένα πλάστη ανοίγουμε το ζυμαράκι μας.



Ψήνουμε σε πάρα πολύ καλά ζεσταμένο τηγάνι για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να πάρουν χρώμα.
Έτοιμες!










Και δείτε την και ως ρολό για να καταλάβετε το πόσο μαλακή και ελαστική είναι!




Και η πιτούλα χωρίς γλουτένη!





Μαλακή σαν κανονική πιτούλα!



 

 

Άδεια Creative Commons
The content on this blog is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International .

Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίηση του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.